اگر در حال شروع صعود هستید و احساس آسایش دارید، بهتر است لباستان را کم کنید، چون با شروع صعود بدن حرارت تولید می کند و از آسایش به سمت گرما و عرق کردن می رود. پس قدری لباستان را کم کنید و سپس مسیر را شروع کنید.
استفاده از سیستم لایه بندی پوشاک بهتر از روش یک لایه ضخیم میباشد چرا که میتوانید در موقع نیاز لباسها را کم و زیاد کنید. البته این روش هم محدودیت های خود را دارد. مثلا در صعودهای فنی به راحتی نمیتوان لباس را تغییر داد.یک کلک عالی : (رازهای گرم ماندن در فصل زمستان )در صعودهای فنی میتوانید لباستان را بر اساس گرمای مورد نیاز در کارگاه تنظیم کنید. سپس با استفاده از زیپها دمای بدن را کنترل نمایید. به این صورت که در کارگاه و قبل از شروع مسیر قدری زیپها را پایین بدهید تا بدن خنک بشود و سپس شروع به صعود کنید. در صورت چند بار امتحان کردن متوجه مفید بودن این روش خواهید شد.شناسایی نقاط فرار گرما از راهکارهای مهم برای گرم ماندن در کوهنوردی می باشد. ما در طول زندگی شهری عموما سر و گردن و دست و مچ را نمی پوشانیم. اما جالب است بدانید که مقدار زیادی از گرمای بدن از طریق این نقاط بیرون میروند. پس در زمان تنظیم پوشاک مراقب نحوه پوشانده شدن این نقاط باشید. به خصوص گردن و مچ توسط بسیاری از کوه نوردان نادیده گرفته میشوند.بدن برای گرم ماندن به غذا نیاز دارد. راه تامین غذا هم که معلوم است. یکی از راهکارها در اینجا در دسترس قرار دادن مواد غذایی خواهد بود. چند شکلات یا میان وعده در جیب ها به طوری که برای استفادشان نیازی به زمین گذاشتن کوله نباشد. حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم کربوهیدارت یا آجیل … در دسترس میتواند تفاوت جدی ایجاد کند.شاحتمال سرد شدن دستها به دلیل نازکی بافت انگشتان زیاد است. سرد شدن این عضو باعث عدم کارآیی و اختلال در گردش خون خواهد شد. دستکش اضافی یکی از راهکارهایی است که باید در نظر داشته باشید تا در صورت از دست دادن دستک بتوانید از آنها استفاده کنید. گرم ترین دستکشهای مورد استفاده نیز میت یا دستکش دو انگشتی هستند، هر چند که قدرت مانور اینها بسیار پایین می باشد.یکی از راهکارهای کوهنورد بزرگ، یرزی کو کو چکا برای انجام بزرگترین صعودها استفاده از کفش های بزرگ تر بود. یک مقدار بزرگ بودن کفش ها مثلا نیم سایز باعث میشود که پا به خصوص در ناحیه پنجه ها آزادی بیشتری داشته باشد. البته کار کردن با کفش گشاد در قسمتهای فنی قدری سخت است اما میتوان به آن رسید. به شخصه تجربه کرده ام که با کفش بزرگتر هم میتوان مسیرهای ترکیبی عمودی را صعود کرد.نداشتن آمادگی جسمانی خوب یعنی هیچی. تمرینات آمادگی جسمانی و هوازی باعث افزایش پلاسمای خون میشود که همین افزایش پلاسما هم باعث گردش گرما در بدن و گرم ماندن خواهد شد. به علاوه نداشتن آمادگی جسمانی کافی باعث میشود که بدن بتواند بدون عرق کردن و تقلای بیش از حد با ارتفاع هماهنگ شود و ضمنا داشتن آمادگی کافی باعث توانایی کارکردن سیستم گوارش در هنگام فعالیت متوسط میشود.نکته کلیدی : برای هر صعود باید یک پله قوی تر باشید. این طوری هم گرم خواهید ماند و هم حاشیه امنیت شما به خوبی افزایش پیدا میکند.این روزها استفاده از پشم مد نیست اما بیس لایر پشمی و جوراب پشمی را فراموش نکنید. خوبی پشم این است که حتی با وجود خیس شدن هم همچنان خاصیت گرمایی خود را تا حدودی حفظ میکند.در طول صعود از استراحت ایستا اجتناب کنید. در طول استراحت ها به کاری مشغول شوید. خوردن، نوشیدن، مرتب کردن ، … از جمله این کارها هستند. ضمنا با نظم بیشتری صعود کنید. استراحت به معنای از دست دادن گرمای بدن هست و گرم شدن مجدد باعث از دست دادن انرژی میشود. کارآیی در صعود یکی دیگر از نکات گرم ماندن در کوهنوردی زمستانی میباشد.
در طول صعود از استراحت ایستا اجتناب کنید. در طول استراحت ها به کاری مشغول شوید. خوردن، نوشیدن، مرتب کردن تجهیزات، … از جمله این کارها هستند. ضمنا با نظم بیشتری صعود کنید. استراحت به معنای از دست دادن گرمای بدن هست و گرم شدن مجدد باعث از دست دادن انرژی میشود. کارآیی در صعود یکی دیگر از نکات گرم ماندن در کوهنوردی زمستانی میباشد.
- استفاده از پوشاک تنفسی
- هم هوایی مناسب تر باعث صعود بهتر میشود.
- در نظر داشتن لباس اضافی برای شرایط ضروری
- استفاده از گتر گردن برای حفظ گرما
- کیسه خواب مناسب فصل سرد
- خشک کردن جوراب و پوش کفش دوپوش در سرم
